نحوه نگارش کلمات مرکب در مقاله

کلمات مرکب در مقاله و پایان نامه

تركيبات

مراد در اينجا کلمات مرکب در مقاله و مشتق مي باشد كه به صورت زير آورده مي شود:

كلمات مركبي كه الزاما پيوسته نوشته مي شوند

الف) کلمات مرکب در مقاله كه بسيط گونه اند: آبرو، الفبا، آبشار، نيشكر، رختخواب، يكشنبه، سيصد، يكتا، بيستگانه.

ب) جزء دوم با «آ» آغاز شود و تك هجايي باشد: گلاب، پساب، خوشاب، دستاس.

ج) هرگاه كاهش يا افزايش واجي يا ابدال يا ادغام يا جابه جايي آوايي در داخل آنها روي داده باشد: چند، هشيار: ولنگاري، شاهسپرم، نستعليق، سكنجبين.

د) مركبي كه دست كم يك جزء آن، كاربرد مستقل نداشته باشد: غمخوار: رنگرز، كهربا.

ر) کلمات مرکب در مقاله كه جدانوشتن آنها التباس يا ابهام معنايي ايجاد ميكند: بهيار (به يار)، بهروز (به روز)، بهنام (به نام). س) كلمه هاي مركبي كه جزء دوم آنها تك هجايي باشد و صورت رسمي يا نيمه رسمي يا جنبه سازماني، اداري و صنفي يافته باشد: استاندار، بخشدار، كتابدار، قاليشو، آشپز.

كلمات مركبي كه الزاما جدا نوشته مي شوند

الف) تركيب هاي اضافي 0 شامل موصوف و صفت يا مضاف و مضاف اليه).

ب) جزء دوم با «الف» آغاز شود: دل انگيز، عقب افتادگي، كم احساس.

ج) حرف پاياني جزء اول با حرف آغازي جزئ دوم همانند يا هم مخرج باشد: آئين نامه، پاك كن، كم مصرف، چوب بري، چوب پرده، نظام مند.

د) مركب هاي اتباعي و نيز مركب هاي متشكل از دو جزء مكرر: سنگين رنگين، تكتك، هقهق.

ر) مصدر مركب و فعل مركب: سخن گفتن، نگاه داشتن

س) مركب هايي كه يك جزء آنها كلمه دخيل فرنگي باشد: خوشپز، شيكپوش: پاگوندار.

ص) عبارت هاي عربي كه شامل چند جزء باشد: مع ذلك، من بعد، علي هذا، انشاءاللّه، باريتعالي، عليايحال.

ط) يك جزء از واژه هاي مركب، عدد باشد: پنجتن، هفت گنبد، هشت بهشت، نه فلك، ده چرخه.

ع) کلمات مرکب در مقاله كه جزء اول آنها به «هاي» بيان حركت ختم شود؛ مگر اينكه در تركيب، «ها» حذف شده به جاي آن، «گ» ميانجي بيايد: بهانه گير، پايه دار، كناره گير، تشنگان، خفتگان، هفتگي، بچگي.

ف) كلمه با پيوسته نويسي، طولاني يا نامأنوس يا پر دندانه شود: عافيت طلبي، مصلحت بين، پاك ضمير، حقيقت جو.

ق) يك جزء كلمه مركب، صفت مفعولي يا صفت فاعلي باشد: اجل رسيده، نمك پرورده، اخلال كننده، پاك كننده.

ك) يك جزء آن اسم خاص باشد: سعدي صفت، عيسي دم، عيسي رشته، مريم بافته.

ل) جزء آغازي يا پاياني آن بسامد زياد داشته باشد: نيكبخت، هفت پيكر، شاهنشين، سيه چشم.

م) هرگاه با پيوسته نويسي، اجزاي تركيب معلوم نشود و احيانا ابهام معنايي پديد آيد: پاكنام، پاكدامن، پاك رأي.

كلمات مركبي كه به دو صورت نوشته مي شود

به جز كلماتي كه الزاما پيوسته يا جدا نوشته شود، كلمات مركب ديگر تابع قاعده خاصي نيست و به دو صورت نوشته مي شود كه به برخي از آن ها اشاره مي شود:

الف) پسوند «وار» در برخي كلمات جدا و در برخي ديگر پيوسته نوشته ميشود: طوطي وار، فردوسيوار، طاووس وار، بزرگوار، سوگوار، خانوار.

ب) نوشتن كلمه «باسمه تعالي» و «بسمه تعالي» به هر دو صورت جايز است.

ج) اگر کلمات مرکب در مقاله، عدد يك داشته باشد، نوشتن آن به هر دو صورت جايز است: يك سويه، يك سويه؛ يكشنبه، يك شنبه؛ يكسره، يك سره؛ يكپارچه، يك پارچه.

کلمات مرکب «ها»

این دسته از کلمات مرکب در مقاله یا پایان نامه بهتر است این نشانه جمع فارسی به کلمه پس از خودش متصل نشود. مثل : عکس ها ، عبارت ها ، مکتب ها.

تبصره اول : در کلمات کوتاهی مثل : کوهها ، راهها ، زنها و شب ها و همچنین در دو کلمه آنها و اینها متصل می آید.

تبصره دوم : در سه مورد به هیچ عنوان “ها” به اسم پیش از خود متصل نمی شود.

1. اسم های خاص و منحصر به فرد. مثل : فردوسی ها ، سعدی ها ، رئالیست ها.
2. کلماتی که به “های” بیان حرکت ختم می شوند. مثل : نامه ها ، خانه ها ، ستاره ها.
3. آن دسته کلماتی که داخل گیومه قرار دارند. مثل : «ایرانی» های ، «مسلمان» ها.

منبع : گروه تحقیقاتی نخبگان برتر – آموزش انجام پایان نامه – انجام مقاله – انجام پروپوزال