شاخص های اندازه گيری رابطه در تحليل های ناپارامتری

شاخص های اندازه گيری رابطه در تحليل های ناپارامتری چگونه است؟

آزمون ها و آماره هایی که برای بررسی توزیع و یا رابطۀ این نوع متغیرها به کار می رود، آزمونهای پارامتری خوانده می شوند که در کتاب روشهای آماری توضیح داده شده است. آمار پارامتريک مستلزم پيش فرض هایي می باشد که در مورد جامعه اي که از آن نمونه گيري صورت گرفته توضیح می دهد. به عنوان مهمترين پيش فرض در آمار پارامترک فرض مي شود که توزيع جامعه نرمال است اما آمار ناپارامتريک مستلزم هيچگونه فرضي در مورد توزيع نيست.

به همین علت بسياري از تحقيقات علوم انساني که با مقياس هاي کيفي سنجيده شده و فاقد توزيع (Free of distribution) هستند از شاخصهاي آمار ناپارامتريک استفاده مي کنند. برای بررسی شکل توزیع و یا رابطه بین این نوع متغیرها در تحقیقات از آزمونهایی موسوم به ناپارامتری استفاده می شود.

شاخص های اندازه گيری رابطه در تحليل های ناپارامتری

اين نوع شاخص ها را مي توان در دو دسته كلي زير تقسيم كرد:

الف – شاخص های اندازه گيری مربوط به متغيرهاي اسمي

اين شاخص های اندازه گيری را مي توان بر حسب تعداد متغيرها .تقارن رابطه به گونه زير تقسيم بندي كرد:

دو متغير و رابطه متقارن

دو متغير و رابطه نا متقارن

چند متغير و رابطه متقارن

چند متغير و رابطه نا متقارن

ب – شاخص هاي اندازه گیری مربوط به متغيرهاي ترتيبي

شاخصهاي رابطه دو يا چند متغير ترتيبي با هم رتبه هاي كم

شاخصهاي رابطه دو متغير ترتيبي با هم رتبه هاي زياد

منبع : گروه تحقیقاتی نخبگان برتر – آموزش انجام پایان نامه – انجام مقاله – انجام پروپوزال